



دایک وال مهار روغن اسکارل
روغنهای اسکارل که بهطور رسمی به نام بیفنیلهای پلیکلره (PCBs) شناخته میشوند، گروهی از ترکیبات شیمیایی مصنوعی هستند که در گذشته بهطور گسترده در صنایع مختلف مورد استفاده قرار میگرفتند. این روغنها به دلیل ویژگیهایی مانند مقاومت حرارتی، پایداری شیمیایی، و خاصیت عایق الکتریکی، در تجهیزاتی مانند ترانسفورماتورها، خازنها و روانکنندهها بهکار میرفتند. اما بهدلیل خطرات جدی برای سلامت انسان و محیطزیست، استفاده از آنها از دهه 1970 میلادی ممنوع شد.
1. خطرات روغنهای اسکارل (PCBs) برای انسان
• سرطانزایی:
PCBs توسط آژانس بینالمللی تحقیقات سرطان (IARC) بهعنوان مواد سرطانزا طبقهبندی شدهاند. تماس مداوم با این مواد میتواند خطر ابتلا به انواع سرطانها را افزایش دهد.
• مشکلات هورمونی:
این مواد مختلکنندههای غدد درونریز هستند و میتوانند تعادل هورمونی بدن را به هم بزنند. این تغییرات ممکن است تأثیرات منفی بر سلامت عمومی داشته باشد، از جمله مشکلات باروری.
• آسیب به سیستم عصبی:
قرار گرفتن در معرض PCBs میتواند باعث آسیب به سیستم عصبی مرکزی و محیطی شود که ممکن است به اختلالات رفتاری و عملکردی منجر گردد.
• مشکلات سیستم ایمنی:
PCBs میتوانند سیستم ایمنی بدن را تضعیف کرده و باعث افزایش حساسیت به عفونتها و بیماریها شوند.
**• مشکلات باروری:**
این ترکیبات ممکن است باعث کاهش کیفیت اسپرم و اختلالات تولیدمثل در مردان و زنان شوند.
—
2. خطرات محیطزیستی روغنهای اسکارل (PCBs)
• ماندگاری در محیط:
PCBs مواد شیمیایی بسیار پایدار هستند که بهراحتی در محیطزیست تجزیه نمیشوند و میتوانند برای مدت طولانی در طبیعت باقی بمانند.
• زیستانباشتگی:
این مواد در زنجیره غذایی تجمع مییابند و در موجودات زنده از جمله انسانها غلظت پیدا میکنند، که این امر باعث تشدید اثرات سمی آنها میشود.
• آلودگی آب و خاک:
نشت و تخلیه این مواد به منابع آب و خاک میتواند موجب آلودگیهای گسترده شود و بهویژه در مناطقی که منابع آب زیرزمینی دارند، این مشکل میتواند بحرانی شود.
—
3. استانداردها و راهکارهای مقابله با خطرات PCBs
برای مقابله با خطرات ناشی از PCBs، مجموعهای از استانداردها و مقررات داخلی و بینالمللی تدوین شده است:
3.1. کنوانسیون استکهلم
– این کنوانسیون در سال 2001 برای مدیریت و حذف آلایندههای آلی پایدار (POPs) از جمله PCBs تصویب شد. هدف اصلی آن، حذف کامل این مواد از چرخه تولید و استفاده است.
3.2. استانداردهای ایمنی و مدیریت
– ISO 14001: سیستم مدیریت زیستمحیطی که به کنترل آلودگیهای ناشی از PCBs کمک میکند.
– IEC 61619 استاندارد آزمایش و شناسایی PCBs در روغنهای عایق الکتریکی.
– OSHA (29 CFR 1910.1000): استاندارد سازمان ایمنی و بهداشت حرفهای ایالات متحده برای محدود کردن قرار گرفتن کارگران در معرض PCBs.
– **EPA (TSCA):** قوانین آژانس حفاظت محیطزیست آمریکا برای جمعآوری، دفع و پاکسازی آلودگیهای ناشی از PCBs.
3.3. روشهای مدیریت و دفع PCBs
– بازیافت:تجهیزات آلوده به PCBs باید با روشهای استاندارد بازیافت شوند.
– سوزاندن در دمای بالا: سوزاندن PCBs در دماهای بالای 1200 درجه سانتیگراد برای تخریب ساختار شیمیایی آنها.
– دفن ایمن: دفن مواد آلوده در مکانهای ویژه با رعایت استانداردهای ایمنی.
– پالایش زیستی (Bioremediation): استفاده از میکروارگانیسمها برای تجزیه PCBs.
3.4. استانداردهای پایش و ارزیابی
– ASTM D4059: روش استاندارد برای شناسایی و تعیین غلظت PCBs در روغنهای معدنی.
– EN 12766-1: برای ارزیابی PCBs در مایعات استفادهشده در تجهیزات الکتریکی.
—
4. راهکارهای کاهش خطرات
4.1. آموزش و آگاهیرسانی
– آموزش کارکنان در صنایع مرتبط برای مدیریت ایمن مواد آلوده به PCBs.
– اطلاعرسانی عمومی درباره خطرات زیستمحیطی و سلامتی این مواد.
4.2. پایش مداوم
– انجام آزمایشهای منظم بر روی منابع آب، خاک و هوا برای اطمینان از عدم آلودگی به PCBs.
– استفاده از دستگاههای پیشرفته برای شناسایی این ترکیبات و اندازهگیری غلظت آنها در محیط.
4.3. جمعآوری مواد آلوده
– استفاده از حوضچههای اضطراری دایک وال شیمیایی برای جمعآوری مواد آلوده به PCBs ناشی از ریزشها (مانند سیستم DW9090).
– استفاده از صفحات جاذب مخصوص روغنهای اسکارل به همراه دریپهای محافظ برای جلوگیری از انتشار بیشتر آلایندهها.
4.4. دفع ایمن
– حمل و نقل و دفع مواد آلوده به PCBs باید تحت نظارتهای دقیق و مطابق با استانداردهای زیستمحیطی انجام شود تا خطرات احتمالی کاهش یابد.
—
این متن جامع، انواع خطرات، استانداردها و راهکارهای مختلف مقابله با روغنهای اسکارل (PCBs) را توضیح میدهد و میتواند به عنوان یک مرجع برای افرادی که درگیر مدیریت این ترکیبات شیمیایی هستند، مفید باشد.